Alienacja Rodzicielska
Alienacja rodzicielska to stan psychiczny dziecka, którego rodzice znajdują się w sytuacji konfliktowej, separacji bądź są w trakcie rozstania lub rozwodu, silnie sprzymierzającego się z jednym z rodziców (preferowanym) i zrywającego więzi z drugim z rodziców (wyalienowanym) bez słusznego uzasadnienia.
Parental alienation is a mental condition in which a child - usually one whose parents are engaged in high-conflict separation or divorce - allies strongly with one parent (the preferred parent) and rejects a relationship with the other parent (the alienated parent) without legitimate justification.
źródło: “Demosthenes Lorandos & William Bernet Parental Alienation, Science and Law"
Karen Woodall jest bardzo doświadczoną psychoterapeutką, która pracuje z rozbitymi rodzinami od 1991 roku. Karen opracowała nowe metody pracy z alienowanymi dziećmi i obecnie uznawana jest za jednego z czołowych ekspertów w tej dziedzinie. Jej wpływowy blog ma czytelników na całym świecie. Jest współautorką książki "Zrozumieć alienację rodzicielską: nauka radzenia sobie, pomoc w leczeniu."
Chip Chimera jest doktorem psychoterapii systemowej i psychoterapeutą. Ma ponad 20-letnie doświadczenie jako biegły sądowy w sprawach z zakresu prawa publicznego i prywatnego.
Przykłady działań powodujacych alienacje rodzicielską
Oczernianie drugiego rodzica
Ograniczanie kontaktu z drugim rodzicem
Przesłuchiwanie dziecka po każdej wizycie lub kontakcie w celu uzyskania informacji o drugim rodzicu
Podejmowanie decyzji dotyczących dziecka bez konsultacji z drugim rodzicem
Wymaganie, aby dziecko, w sporze o opiekę nad nim, wybrało stronę alienującego rodzica
Zachęcanie dziecka do niezdrowej zależności od alienującego rodzica
Nieuzasadnione ingerowanie w czas, które dziecko spędza z drugim rodzicem
Zakłócanie komunikacji telefonicznej i Skype
Zakłócanie komunikacji symbolicznej (zdjęcia itp.)
Wycofanie miłości w przypadku braku posłuszeństwa
Anulowanie planów dziecka z drugim rodzicem i aranżowanie czegoś pozornie bardziej atrakcyjnego dla dziecka
Informowanie dziecka, że drugi rodzic jest niebezpieczny
Mówienie dziecku, że drugi rodzic go nie kocha
Emocjonalne powierzanie dziecku swoich dorosłych uczuc wobec drugiego rodzica.
Zmuszanie dziecka do odrzucenia drugiego rodzica
Poproszenie dziecka o szpiegowanie drugiego rodzica
Proszenie dziecka o zachowanie tajemnic przed drugim rodzicem
Odnoszenie się do drugiego rodzica po imieniu
Mówienie przez alienującego rodzica o swoim nowym partnerze „mama”/ „tata” i zachęcanie dziecka do tego samego
Ukrywanie ważnych informacji (medycznych, szkolnych itp.) przed drugim rodzicem
Zmiana nazwiska dziecka w celu usunięcia powiązania z drugim rodzicem
Kultywowanie zależności przez alienującego rodzica/ podważanie autorytetu drugiego rodzica
Wykorzystywanie szkoły i innych instytucji, aby zbierać fałszywe zarzuty wobec drugiego rodzica
Przeprowadzanie się z dziećmi daleko od drugiego rodzica
Zachęcanie dziecka do buntu wobec drugiego rodzica
Wysyłanie przez alienującego rodzica SMS-ów do dziecka, z pytaniem, czy jest bezpieczne w domu drugiego rodzica
Mówienie dziecku, że drugi rodzic chce kontaktu z nim tylko dla pieniędzy
Autorzy: Amy JL Baker & S Richard Sauber
William Bernet absolwent Harvard Medical School, jest profesorem na Wydziale Psychiatrii Vanderbilt University School of Medicine, posiada certyfikaty z zakresu psychiatrii ogólnej, psychiatrii dziecięcej i psychiatrii sądowej.
Jennifer Harman profesor psychologii społecznej i magister doradztwa psychologicznego. Głównym przedmiotem badań Dr Harman są relacje partnerskie i rodzinne, a dokładniej to, jak interpersonalne i społeczne czynniki, takie jak władza wpływają na rodziny po separacji i rozwodzie. Opublikowała wiele artykułów naukowych na temat alienacji rodzicielskiej, skupiając się na tym, iż jest to forma przemocy rodzinnej.
"Aby zapewnić normalizację stosunków prawno-rodzinnych w sytuacji, gdy jednej ze stron można przypisać postawę alienacyjną bardzo ważne jest prawidłowe jej zidentyfikowanie. Opisywanie sytuacji sporu w takim przypadku jako "konfliktu rodzicielskiego" jest błędne. Taka nomenklatura rozmywa odpowiedzialność za zerwanie relacji, dezawuuje próby jej nawiązania, a w konsekwencji może prowadzić do wyciągnięcia nietrafnych konkluzji."
Źródło: dr Alicja Ornowska sędzia Sądu Rejonowego w Inowrocławiu III Wydział Rodzinny i Nieletnich.
Philip Marcus , prawnik, Sędzia (w stanie spoczynku), Sąd Rodzinny w Jerozolimie
■ Dekady doświadczenia jako prawnik, sędzia, badacz i konsultant w Anglii i Izraelu
■ Badania, wykłady na konferencjach i seminariach dla sędziów, prawników, pracowników socjalnych, specjalistów medycznych i zdrowia psychicznego, pedagogów, mediatorów i terapeutów w Izraelu i na całym świecie.
■ Konsultant w organach ustawodawczych oraz agencjach rządowych i ochotniczych.
■ Doradztwo dla prawodawców w Izraelu
Frances Carr, jako matka odseparowana od córki, przeszła przez ból rozłąki i związany z tym wstyd, mimo że jest dobrą mamą i nie zrobiła nic złego.
Steven G. Miller, doktor psychologii i medycyny, studiował na Uniwersytecie Browna i Harvardzie. Był pracownikiem Harvard Medical School, posiada specjalizację z zakresu chorób wewnętrznych. Jego szczególnym obszarem zainteresowań są powiązania medycyny i psychiatrii. Jest konsultantem w sprawach dotyczących alienacji rodzicielskiej w Stanach Zjednoczonych.
Linda Gottlieb to licencjonowana terapeutka dla małżeństw i rodzin, licencjonowany kliniczny pracownik socjalny, autorka posiadająca ponad 40-letnie doświadczenie w świadczeniu usług klinicznych dla rodzin z szerokim spektrum problemów. Od 2003 r. koncentruje się na rodzinach przechodzących separację rodzicielską lub rozwód, w celu zapewnienia pełnej szacunku współpracy rodzicielskiej, w tym wysoce wyspecjalizowanego obszaru diagnozowania i leczenia alienacji rodzicielskiej.
Charakterystyka dziecka wyalienowanego
Niska samoocena, depresja i nienawiść do samego siebie
Zakłócony rozwój społeczno-emocjonalny: wycofanie, izolacja, lęk społeczny
Niska samowystarczalność; brak autonomii; zależność od rodzica
Słabe osiągnięcia w nauce
Słaba kontrola impulsów; zmagania ze zdrowiem psychicznym, uzależnieniami i samookaleczeniami
Sue Whitcombe jest biegłym psychologiem i członkiem stowarzyszonym Brytyjskiego Towarzystwa Psychologicznego (BPS). Jest przewodniczącą Komisji Szkoleniowej BPS w zakresie Psychologii Poradnictwa. Sue pracuje z dziećmi i rodzinami od ponad dwudziestu lat.
Nick Woodall, magister psychoterapii psychodynamicznej, pracuje z rozbitymi rodzinami od 1999 roku. Nick jest biegłym w sądach rodzinnych w Wielkiej Brytanii. Pracuje on obszernie nad prawem rodzinnym, tworząc nowe rozwiązania dla Brytyjskiego rządu. Był ekspertem od wychowania w BBC Online i pisarzem. Nick jest współautorem „Understanding Parental Alienation: Learning to Cope, Helping to Heal”.
Ryan Thomas dorosłe dziecko alienacji rodzicielskiej.
Winston dorosłe dziecko alienacji rodzicelskiej.
Amy J. Baker, doktor psychologii rozwojowej, prowadzi szkolenia dla psychologów i prawników na całym świecie dotyczące alienacji rodzicielskiej i maltretowania psychicznego. Amy jest autorką i współautorką ponad stu artykułów i ośmiu książek. Prowadzi szkolenia dla alienowanych rodziców i pomaga im zbudować lepszą relację z dziećmi.
Ronald P. Rohner jest międzynarodowym psychologiem i profesorem emerytowanym w dziedzinie rozwoju człowieka, nauk o rodzinie i antropologii na Uniwersytecie Connecticut. Jest tam także dyrektorem Centrum Badań nad Akceptacją-Odrzuceniem Interpersonalnym oraz Dyrektorem Wykonawczym Międzynarodowego Towarzystwa Akceptacji-Odrzucenia Interpersonalnego.
