Europejska Rezolucja a Ochrona Dzieci i Równość Płci

📢 Europejska Rezolucja a Ochrona Dzieci i Równość Płci – Krytyczna Analiza Punktu (U) i (41) 📢

Data: 6 października 2021
Temat: Wpływ przemocy domowej na kobiety i dzieci oraz prawo pieczy nad dzieckiem (2019/2166(INI))

🏛 Wprowadzenie – Kontrowersyjna Rezolucja Parlamentu Europejskiego

Jako strona informacyjna, której celem jest neutralne informowanie opinii publicznej, z niepokojem obserwujemy treść rezolucji Parlamentu Europejskiego z dnia 6 października 2021 r. dotyczącej wpływu przemocy domowej na kobiety i dzieci oraz prawa pieczy nad dzieckiem.

Dokument ten porusza ważny temat ochrony ofiar przemocy domowej, jednak jego język i założenia mogą prowadzić do dyskryminacji oraz błędnych interpretacji, które:

✅ Nie uwzględniają neutralności płci w ochronie dzieci i ofiar przemocy
✅ Podważają znaczenie alienacji rodzicielskiej jako formy przemocy emocjonalnej
✅ Utrwalają niebezpieczne stereotypy dotyczące ról płciowych
✅ Mogą utrudniać dostęp do sprawiedliwości dla obu płci

W szczególności punkt (U) i punkt (41) rezolucji budzą poważne wątpliwości.

⚠ Punkt (U) – Kontrowersyjne Uznanie Alienacji Rodzicielskiej

Treść punktu (U):

📝 „Dwie z najbardziej prestiżowych instytucji zajmujących się zdrowiem psychicznym – Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) i Amerykańskie Stowarzyszenie Psychologiczne (APA) – odrzucają stosowanie tzw. zespołu alienacji rodzicielskiej oraz podobnych pojęć i terminów, ponieważ mogą być one wykorzystywane jako strategia przeciwko ofiarom przemocy.”

📌 Fakty i błędne założenia

🔴 Nie istnieją oficjalne stanowiska WHO ani APA zaprzeczające istnieniu alienacji rodzicielskiej.
🔴 Alienacja rodzicielska jest szeroko uznawana za formę przemocy psychicznej przez specjalistów psychologii i prawa.
🔴 Europejski Trybunał Praw Człowieka orzekł, że państwa członkowskie mają obowiązek przeciwdziałać alienacji rodzicielskiej i zapewnić ochronę dzieciom przed tą formą przemocy emocjonalnej.

🛑 Jakie mogą być konsekwencje?

❌ Osłabienie ochrony dzieci i ofiar przemocy – obecny zapis może prowadzić do ignorowania przypadków alienacji rodzicielskiej jako rzeczywistego problemu.
❌ Wpływ na postępowania sądowe – sądy mogą być zniechęcane do uznawania alienacji rodzicielskiej jako istotnego czynnika w sprawach o pieczę nad dziećmi.
❌ Wzrost fałszywych oskarżeń – dokument wprowadza ryzyko instrumentalizacji pojęcia przemocy domowej w celu dyskredytacji jednego z rodziców.

📌 Wniosek: Punkt (U) nie jest zgodny z orzecznictwem ETPC i może prowadzić do niesprawiedliwego traktowania zarówno dzieci, jak i rodziców, którzy padają ofiarą alienacji rodzicielskiej.

⚠ Punkt (41) – Tworzenie Stereotypów Płciowych

📝 „Wpływ stereotypów i uprzedzeń związanych z płcią prowadzi do nieodpowiednich reakcji na przemoc motywowaną płcią przeciwko kobietom oraz braku zaufania do kobiet w odniesieniu do domniemanych fałszywych zarzutów.”

📌 Fakty i błędne założenia

🔴 Punkt ten z góry zakłada, że fałszywe oskarżenia są stosowane wyłącznie przeciwko kobietom, co jest sprzeczne z neutralnością płci w prawie.
🔴 Fałszywe oskarżenia o przemoc mogą występować wobec obu płci i prowadzić do krzywdzenia dzieci oraz niesłusznego ograniczania praw rodzicielskich.
🔴 Punkt (41) wprowadza płeć do oceny prawnej, co narusza zasadę równości przed prawem.

🛑 Jakie mogą być konsekwencje?

❌ Podział społeczeństwa na ofiary i sprawców w oparciu o płeć, zamiast o rzeczywiste okoliczności przemocy.
❌ Instrumentalizacja prawa rodzinnego w celu osłabienia jednej ze stron, często ze szkodą dla dzieci.
❌ Podważenie zasady domniemania niewinności w przypadkach oskarżeń o przemoc domową.

📌 Wniosek: Punkt (41) wprowadza niebezpieczny precedens, sugerując, że płeć może być kryterium w ocenie wiarygodności oskarżeń o przemoc.

🗳 Głosowanie nad Rezolucją – Stanowisko Polskich Europosłów

🔹 Jedną z osób, które zagłosowały przeciwko tej rezolucji, była polska europosłanka Andżelika Możdżanowska.

📌 Jej stanowisko:

💬 „Projekt sprawozdania narusza suwerenność krajową, wykracza poza kompetencje UE w zakresie prawa rodzinnego i stosuje ideologiczny język, który nie służy równości płci.”

💬 „Rezolucja ignoruje fakt, że przemoc domowa i alienacja rodzicielska dotykają obu płci, co oznacza, że należy stosować równe standardy ochrony.”

🚨 Podsumowanie i Apel o Neutralność Płciową w Prawie

❌ Obecne brzmienie punktów (U) i (41) narusza zasady równości płci i może prowadzić do marginalizacji ofiar alienacji rodzicielskiej oraz manipulacji systemem sądowym.

✅ Europejski Trybunał Praw Człowieka jasno uznał alienację rodzicielską za formę przemocy emocjonalnej – konieczna jest ochrona dzieci i rodziców niezależnie od płci.

✍ APELUJEMY o zmianę języka rezolucji na bardziej obiektywny i zgodny z rzeczywistością prawną oraz badaniami naukowymi.

📢 Nie pozwólmy, by błędne założenia rzutowały na życie dzieci i rodzin w całej Europie!

📜 Czy rezolucje Parlamentu Europejskiego są wiążące?

⚖️ Warto podkreślić, że rezolucje Parlamentu Europejskiego, w tym rezolucja 2019/2166(INI), nie mają mocy prawnej i nie są wiążące dla państw członkowskich Unii Europejskiej. Oznacza to, że choć Parlament Europejski może w nich wyrażać swoje stanowisko w danej sprawie, to same w sobie nie tworzą prawa ani nie nakładają obowiązków na kraje członkowskie.

💬 Rezolucje mają charakter opiniodawczy i polityczny, a ich głównym celem jest zwrócenie uwagi na określone zagadnienia oraz wywarcie presji na Komisję Europejską lub rządy państw UE w celu podjęcia działań legislacyjnych.

📣 W praktyce oznacza to, że choć rezolucje mogą wpływać na debatę publiczną i kształtowanie polityki, to nie mają skutku prawnego ani nie wiążą państw członkowskich do ich wdrożenia.

🔍 Dlatego też warto rozróżniać je od aktów prawnych Unii Europejskiej, takich jak rozporządzenia czy dyrektywy, które mają bezpośrednie konsekwencje prawne i muszą być stosowane przez państwa członkowskie.