Ginger Gentile

Pięć wskazówek, jak zatrzymać alienację rodzicielską

Dziś w 4 YOUR CHILD rozmawiamy o tym, w jaki sposób utrzymać zdrowe relacje pomiędzy rodzicem a dzieckiem po bolesnym rozwodzie. Kiedy dorośli nie mogą już dłużej znieść swojego towarzystwa, czasami jeden z rodziców pozostawiony zostaje również na uboczu w kwestii relacji z dziećmi.

Sondaże pokazują, że 22 miliony rodziców w USA cierpi z powodu alienacji rodzicielskiej w przypadku relacji z co najmniej jednym ze swoich dzieci.

Na żywo przez Skype dołączy do nas dzisiaj Ginger Gentile, reżyserka filmu dokumentalnego "Erasing Family", witaj Ginger.

- Witajcie, bardzo dziękuję za zaproszenie.

Dziękujemy, że tu dzisiaj z nami jesteś. Mówisz o sobie jako dziecku, które samo przeżyło bardzo konfliktowy rozwód rodziców. Jak więc opisałbyś ten ból alienacji od rodzica?

- Najgorszą rzeczą z perspektywy dziecka, którego rodzice przechodzą przez mocno konfliktowy rozwód jest to, że zawsze wydaje im się, że miłość rodziców jest warunkowa. Mam na myśli to, że muszą okazywać lojalność jednemu rodzicowi, aby czuć się kochanym przez drugiego. Tak więc miłość nie jest bezwarunkowa. Musimy na nią zapracować. Zamiast ich dziećmi, musimy być ich przyjaciółmi i powiernikami. Musimy też przekazywać między nimi wiadomości czy też powtarzać jednemu z rodziców słowa drugiego. Najgorsze, kiedy słyszymy od rodzica, że część nas samych jest zła, ponieważ pochodzi od drugiego rodzica. Może dziać się to za pomocą wzajemnego oczerniania się. Mówiąc na przykład, że nasz ojciec nie jest w tym zbyt dobry, albo nasza matka jest wariatką. A ja jako dziecko czułam, że wszystko we mnie jest złe, ponieważ od obojga rodziców słyszałam, co złego mówiło każde z nich. To właśnie spowodowało wiele zamieszania. Oczywiście, jeżeli tak wygląda nasze dzieciństwo, bardzo trudno jest stworzyć zdrowe relacje jako osoba dorosła.

Przykro mi, że musiałaś przez to przechodzić. Pęka mi serce, kiedy myślę o dzieciakach, które muszą doświadczać tego typu rodzicielstwa po rozwodzie rodziców. Wszyscy chcemy bezwarunkowo kochać nasze dzieci, a rozwód potrafi być bardzo trudny dla wszystkich zaangażowanych stron, szczególnie dla dzieci takich jak ty, przez co musiałaś przechodzić. Jakie są zatem zasady mówiące o tym, co robić a czego unikać podczas komunikacji z dziećmi po rozwodzie rodziców?

- Myślę, że jest to bardzo ważne dla rodziców, którzy mają problemy z utrzymaniem kontaktu ze swoimi dziećmi, ze względu na to, że sądy rodzinne nie działają wystarczająco szybko, szczególnie w tych czasach związanych z covid, ponieważ decyzja sądu nie zostaje wyegzekwowana. Czy też dlatego, że jeden z rodzic robi wszystko, co w jego mocy, aby zapobiec temu związkowi. Przede wszystkim nie poddawajcie się, nie rezygnujcie ze swoich praw. Rozmawiajcie i piszcie ze swoim dzieckiem tak często, jak to tylko możliwe. Ale musicie pamiętać, aby ta komunikacja była lekka. Podsyłajcie zabawne memy, zdjęcia i filmy. Dzielcie się zabawnymi wspomnieniami, ale trzymajcie się z daleka od wyrażeń takich jak "Tęsknię za tobą". Możecie powiedzieć: Kocham cię, ale nie mówcie: Tak bardzo cię kocham, dlaczego nie chcesz ze mną rozmawiać? Musicie być tym zabawnym i zrównoważonym rodzicem.

Okej, nie mówmy rzeczy takich jak: Tęsknię za tobą, czy to dlatego, że przysparza to jeszcze więcej smutku? Czy właśnie to jest powodem?

- Wywołuje to w dziecku stres, ponieważ wydaje mu się, że to ono jest wszystkiemu winne. Być może chcą się z wami widywać, ale ktoś zabrania im się z wami spotykać, kochać was. Więc to po prostu działa na nich, jak spore obciążenie, w przeciwieństwie do: Hej, pamiętasz, jak kilka lat temu pojechaliśmy na ryby, znalazłem gdzieś to zdjęcie. Albo zobaczyłem ten znak, to taki żart, ha ha, podeślę ci to. Albo widziałem zabawny mem lub wideo na Tik Tok. Dzielcie się lekkimi rzeczami, a wtedy wasze dzieci będą kojarzyć was z zabawą i lekkością. Dzieci nienawidzą konfliktów. Więc gdy tylko wyczują konflikt, smutek czy złość, uciekają. Czasami dzieci uciekają do tego drugiego rodzica, ale mogą też uciekać od obojga, zwłaszcza gdy są starsze.

Czasami, niektórzy rodzice, podczas ciągłych kłótni w końcu rezygnują z odwiedzin albo trzymają się z dala od różnego rodzaju wydarzeń w życiu dzieci. Wspomniałaś wcześniej, aby nie rezygnować ze swoich praw, ale czy to naprawdę zdrowe?

- Nie, niedawno rozmawiałam z ojcem, który powiedział, że usłyszał od syna, że jeśli ponownie się ożeni, ten nigdy więcej się do niego nie odezwie. Zapytałam go, co się stało? Na co odparł, że od 5 lat nie rozmawiał z synem. Powiedziałam mu więc, ożeń się. Ale to również oznacza, pojawiaj się na szkolnych imprezach, nawet jeśli twoje dziecko mówi, że tego nie chce. Ponieważ tak naprawdę chcą, żebyś się pojawił. Powtarzają tylko to, co usłyszeli od drugiego rodzica. Więc powinieneś się pojawić, ale bądź spokojny, przyjazny, nie rób scen. Ale gdy tylko przestaniecie się pojawiać lub przychodzić na wasze wizyty, drugi rodzic może powiedzieć, a widzisz, porzucił cię. Tylko ja jestem cały czas przy tobie.

Tak, to bardzo smutne. Czy lepiej jest szczerze mówić dziecku o tym, jak bolesny może być rozwód, czy może to również powodować u niego jeszcze większy stres?

- Chociaż nigdy nie powinniśmy kłamać, zawsze możemy powiedzieć, że to sprawy pomiędzy dorosłymi a dziecko nie powinno znaleźć się pośrodku tego wszystkiego. Przykro mi, że usłyszałeś rzeczy, których nie powinieneś był usłyszeć. Chętnie porozmawiam o tym, gdy będziesz starszy. Możecie wybrać wiek. Może to być 25-30 lat. Ale powinniśmy zapytać, jak się z tym czujesz? I skoncentrować na uczuciach dziecka. Sprawić, aby czuły się bezpieczne, kochane i wysłuchane. Ale wasze dziecko nie jest sędzią, dlatego nie możecie też sądzić w ten sposób drugiego rodzica. Uwierzcie mi, jeśli zachowują się w sposób negatywy, dziecko w końcu się zorientuje. Nie musicie im tego mówić. Właściwie powinniście modelować zachowanie, którego oczekujecie od drugiego rodzica w stosunku do was samych, zawsze mówiąc o drugim rodzicu wyłącznie w pozytywny sposób. Albo nie mówiąc o nim wcale.

Może to mieć trwały wpływ na wasze dziecko, tak jak miało to wpływ na ciebie. Ginger, dziękujemy za stworzenie tego filmu dokumentalnego. Miejmy nadzieję, że pomoże on również wielu innym osobom. Dziękujemy, że byłaś dziś z nami.

- Dziękuję.